چطور سیم کشی برق منزل را انجام دهیم
کلیه خدمات برق ساختمان خود را به ما بسپارید.
سیم کشی منزل سیم کشی برقی است که برای اتصال پریزها و کلیدهای برق در هنگام سیم کشی یا اضافه کردن جعبه تقسیم های جدید به دیوارهای تازه ساز استفاده می شود. برای سازگاری با قوانین برق منطقه خودتان لازم است که سیم کشی برق منزل شما به درستی انجام شود. به کار سیم کشی برق در منزلی که تازه ساخته شده سیم کشی عمده گفته می شود. برای سیم کشی برق منزل اول از همه باید مشخص کنید که سیم باید از کجا کشیده شود.
- سرمتر را روی زمین قرار داده و روی هر دیورا حدودا ۸ تا ۱۰ اینچ را از کف زمین اندازه گرفته و با مداد علامت بزنید. این کار را انجام دهید تا به جعبه تقسیم برق (جعبه فیوز) برسید.
- با استفاده از مته برقی سوراخی را در کف به سمت زیر زمین خانه حفر کنید. سیم را از این سوراخ از زیر زمین به بالا بکشید.
- سپس سیمی را که بیرون کشیده اید تا اولین نشانه ای که در مرحله اول ایجاد کردید بالا بکشید. سیم را با استفاده از بست به دیوار محکم کنید. این کار را تکرار کنید تا به جعبه فیوز برسید.
- سیم برق را از همه سوراخ ها رد کنید. سپس سیم را خم کنید که صاف روی دیوار قرار بگیرد تا به جعبه تقسیم برسد. این سیم را با استفاده از یک بست پلاستیکی به دیوار محکم کنید.
- سیم را وارد جعبه تقسیم کنید.
- همین کار را برای همه جعبه تقسیم ها یا کلیدهای برقی که سیمی از کنتور به آنها کشیده شده است تکرار کنید.
نکات و هشدارها
- به این دلیل از بست پلاستیکی استفاده می شود که برخلاف بست فلزی جریان را انتقال نمی دهد.
- لازم است قبل از اضافه کردن دیوارخشک سیم برق را به دیوار وصل کرد.
مراحل سیم کشی برق خانه
شرکت های برق، برق مسکونی را از طریق خطوط برق مختلف توزیع می کنند تا همه منازل منبع برق پایداری داشته باشند. این شرکت ها گروهی از متخصصین را به کار می بندند تا خطوط برق، ایمن و کارآمد بمانند اما مسئولیت آن ها فقط رساندن برق تا نقطه ای است که خطوط برق وارد منزل شما می شوند. از این نقطه به بعد می توانید برای سیم کشی از یک فرد حرفه ای کمک بگیرید یا خودتان این کار را انجام دهید. اگر انتخاب شما گزینه دوم است باید زمان کافی را برای آشنایی خودتان با استانداردهای برق صرف کنید تا برق منزل تان درست عمل کرده و ایمن بماند.
شرکت های برق، برق مسکونی را از طریق خطوط برق مختلف توزیع می کنند تا همه منازل منبع برق پایداری داشته باشند. این شرکت ها گروهی از متخصصین را به کار می بندند تا خطوط برق، ایمن و کارآمد بمانند اما مسئولیت آن ها فقط رساندن برق تا نقطه ای است که خطوط برق وارد منزل شما می شوند. از این نقطه به بعد می توانید برای سیم کشی از یک فرد حرفه ای کمک بگیرید یا خودتان این کار را انجام دهید. اگر انتخاب شما گزینه دوم است باید زمان کافی را برای آشنایی خودتان با استانداردهای برق صرف کنید تا برق منزل تان درست عمل کرده و ایمن بماند.
وسایل و ابزارهای لازم
- کنتور برق
- پیچ گوشتی
- چکش
- انبردست قفلی
- بست Knock-out (گیره حلقوی)
- سیم زمین با درجه ۸-gauge
- میله اتصال به زمین
- بست زمین
- مدار شکن
- کابل برق
- دریل
- مته دریل و اره استوانه ایی
- بست برای سیم‌ها
- جعبه های برق مختلف
- کلید، پریز و وسایل روشنایی
- قطع برق. از شرکت برق بخواهید که برق منزل شما را قطع کند یا خودتان برق کنتور را قطع کنید. پیش از شروع کار بررسی های لازم را انجام دهید تا مطمئن شوید برق قطع شده است.
- یک پنل برق در نقطه ای که سم برق از شرکت برق وارد منزل شما می شود نصب کنید. در این پنل با استفاده از یک پیچ گوشتی و چکش سوراخی را برای سیم های برق ایجاد کنید و سپس گیره حلقوی را با انبردست در این سوراخ ها پیچ کنید. کابل ها را از این گیره عبور داده و گیره را محکم کنید. گیره های باس بارهای برنجی را باز کرده، سیم قرمز را به یک باس بار و سیم سیاه را به دیگری وصل کرده و محکم کنید. سیم سفید را نیز به همین ترتیب به باس بار نقره ای وصل کنید.
- میله اتصال به زمین را به زمین کوبیده و سیم مسی ۸-gauge را از پنل به سمت میله بکشید. یک طرف آن را با بست زمین به میله وصل کرده و طرف دیگر را به باس زمین در کنتور برق (service panel) وصل کنید. اگر لوله آب فلزی وارد منزل شده است، میله اتصال به زمین را در نزدیکی آن پیدا کرده و آن را با استفاده از یک سیم ۸-gauge دیگر به لوله ها وصل کنید.
- همه مدارهای برق خانه را با استفاده از یک مدار شکن به پنل (کنتور) وصل کنید. هر یک از کابل های مدارها را از داخل بست حلقوی که در کنتور ایجاد کرده بودید رد کنید. سیم سفید هر کابل را به باس نقره ای، سیم زمین را به باس زمین و سیم سیاه را به یک مدار شکن (breaker) وصل کنید. هر کدام از مدارشکن ها را به یکی از اسلات های باس برنجی وصل کنید. برای مدارهایی با ولتاژ ۲۴۰ ولت سیم های قرمز و سیاه را به مدارشکن های جدا در یک ست وصل کنید.
- کابل ها را از پنل با حفر سوراخ های لازم در کف و دیوارها به سراسر خانه بکشید. طوری مدارها را برنامه ریزی کنید که میزان کابل لازم را به حداقل برساند و اطمینان حاصل کنید که به هیچ یک از مدارها بیش از حد چیزی وصل نکنید تا باعث ایجاد بار بیش از حد روی مدارشکن نشود. کابل ها را در هر جا که لازم است به کف، سقف و دیوارها وصل کنید. وقتی که در دیوار سوراخ حفر می کنید سعی کنید سیم حداقل یک اینچ از سطح دیوار فاصله داشته باشد تا وقتی که میخی را به دیوار میکوبید به سیم ها آسیب نرسد.
- در محل پریزها، کلیدها یا چراغ ها یک جعبه تقسیم نصب کنید. می توانید این جعبه ها را به دیوار وصل کنید اما اگر دیوار گچ شده می توانید از جعبه هایی که مستقیما به دیوار خشک (درای وال) وصل می شوند استفاده کنید. هر زمان که دو کابل را به هم وصل می کنید این کار را داخل جعبه تقسیم انجام دهید زیرا بیرون بودن سیم هایی که به هم می پیچید خطرناک و برخلاف قوانین است.
- اندازه کابل ها را بر اساس مدارشکنی که مدار را کنترل می کند انتخاب کنید. برای مدارشکن های ۱۰ و ۱۵ آمپری می توانید از کابل ۱۴-gauge استفاده کنید اما برای مدارشکن های ۲۰ آمپری نیاز به کابل ۱۲-gauge است که ضخیم تر است. Tim Carter از متخصصین وب سایت Ask the Builder استفاده از ۱۲-gauge را به عنوان کم ضخامت ترین سیم توصیه می کند. از کابل ۱۰-gauge چهاررشته ای برای لوازم خانگی ۲۴۰ ولتی که نیاز به یک مدارشکن ۳۰ آمپری دارد استفاده کنید و اگر نیاز به مدارشکن ۵۰ آمپری دارد از سیم ۸-gauge استفاده کنید. هر یک از لوازم ۲۴۰ ولتی باید در یک مدار اختصاصی واقع شوند.
نکات و هشدارها
- هر جایی که در احتمال وجود آب هست از جمله حمام، آشپزخانه، رختشوی خانه و محیط بیرون از پریزهای Use Ground Fault Interrupting (GFI) (قطع کن اتصال به زمین) استفاده کنید. GFIها هر زمان که افزایش ناگهانی در ولتاژ را تشخیص دهند وارد عمل شده و از حادثه و آسیب رسیدن به دستگاه ها جلوگیری می کنند.
- Carter (متخصص الکترونیک) توصیه می کند که قبل از این که تصمیم به اجرای یک پروژه توسط خودتان بگیرید سعی کنید حتما یک دوره آموزشی در زمینه سیم کشی برق سپری کنید.
